ΜΕΝΩ ΩΡΕΣ ΤΩΡΑ ΞΑΓΡΥΠΝΗ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ.
ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ.
ΟΥΤΕ ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ...ΣΕ ΨΑΧΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ
ΠΟΣΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΕ ΕΙΧΕΣ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ
ΜΕ ΑΦΗΝΕΣ ΝΑ ΑΠΟΚΟΙΜΗΘΩ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ...ΘΑ ΕΚΑΝΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΟΝΕΙΡΑ...
ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΘΑ ΞΥΠΝΟΥΣΑ ΘΑ ΣΟΥ ΧΑΙΔΕΥΑ ΑΠΑΛΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ,
ΘΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΖΑ ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΦΙΛΙ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ
ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΟΜΟΛΟΓΟΥΣΑ ΠΟΣΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ,ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ...ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΗΝ
ΓΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου