ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ,Η ΙΔΙΑ ΦΟΡΑ...
ΚΑΙ Ο ΧΤΥΠΟΣ ΤΟΥ ΡΟΛΟΓΙΟΥ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ
ΠΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ...ΚΑΙ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΕΙ...
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΣΚΙΡΤΗΜΑ
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ Η ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΟΥΡΝΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΕΙ ΣΑΝ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑ ΤΟΥ.
ΕΚΕΙ ΓΑΛΗΝΕΥΕΙ...ΕΚΕΙ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ.
ΕΚΕΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ...ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΨΕΥΔΙΣΜΑ ΤΟΥ Ε
ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΕΡΩΤΑΣ...ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΨΥΧΗ ΜΟΥ

13 ΠΑΡΑ ΚΑΤΙ ΨΙΛΑ....

ΜΕΙΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ..
Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΠΑΓΙΔΕΥΤΗΚΕ ΓΛΥΚΑ ΣΕ ΑΥΤΟ...
ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΜΑΚΡΥΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑ...ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΠΝΟΗ
ΣΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΝΑ ΝΟΤΙΖΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
ΜΟΥ.ΕΚΕΙ ΠΑΕΙ Η ΨΥΧΗ...ΓΕΜΑΤΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ..
ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΣΑΝ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ ΜΑΣ ΦΩΤΙΣΕ...

ΝΟΣΤΟΣ

KATI AΠΟ ΤΗΝ ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΠΟΥ ΦΥΣΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ.
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ.
ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΡΟΥΦΟΥΣΕ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ.
ΣΑΝ ΧΡΥΣΑΝΘΕΜΟ ΜΕ ΚΕΝΤΟΥΣΕΣ ΕΥΟΣΜΕ.
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ.

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΩΡΕΣ.......

.....ΠΗΡΑ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ,ΤΟ ΠΕΡΑΣΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΙΜΟ
ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΠΝΙΓΩ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΣΑ ΑΠΟΚΤΗΘΗΚΕ ΜΕΣΑ
ΣΕ ΘΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ...
ΦΟΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΣΤΑΥΡΟ...ΤΟΝ ΕΠΝΙΞΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ.
ΤΗΝ ΑΓΙΟΣΥΝΗ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΑ.Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.
ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΡΝΗΘΗΚΕ Ο ΘΕΟΣ;ΔΕΝ ΞΕΡΩ.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΧΡΩΜΑ...ΕΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΧΡΩΜΑ.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΤΟ ΛΕΩ.ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ.........ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ.
ΟΜΟΡΦΟ ΗΤΑΝ.ΦΩΤΕΙΝΟ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ.ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΜΙΣΟΓΙΟΜΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙ ΤΙΣ ΛΑΜΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ.

ΜΙΚΡΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

...ΓΙΑΤΙ ΕΜΑΘΕΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΝΑ ΥΦΑΙΝΕΙΣ
ΠΑΝΩ ΣΕ ΦΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΕΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ.
ΝΑ ΞΕΜΑΚΡΑΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ,
ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΣΕ ΑΟΡΑΤΕΣ ΕΥΧΕΣ.
ΖΕΣΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΑΖΕΙ ΤΟ ΦΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
ΓΙΑ ΝΑ ΘΑΜΠΩΝΕΙ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΜΕΓΑΓΧΟΛΙΕΣ
ΠΟΥ ΚΑΡΤΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΖΩΝΤΑΝΕΨΟΥΝ.
ΜΙΚΡΟ ΑΔΡΑΧΤΙ ΕΓΙΝΕ Η ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ,ΚΡΥΦΟ
ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ,ΠΟΥ ΠΛΕΚΕΙ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΟΥΛΕΣ ΣΟΥ
ΣΑΝ ΞΩΤΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ.

*
ΛΕΩ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΑΛΗΤΗΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΑΤΑΞΙΔΕΥΤΟΥΣ,ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΣ
ΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΗΜΕΝΟΥΣ.ΑΛΛΟΤΕ ΚΕΡΑΣΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΖΩΕΣ
ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΜΕ ΦΥΛΛΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ...ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ
ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΣ ''ΤΑ ΠΑΝΤΑ''.

ΧΙΛΙΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΙΩΠΗ

ΧΙΛΙΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΙΩΠΗ...
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ,ΤΥΦΛΗ ΕΛΠΙΔΑ.
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΔΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΠΟΥ
ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΤΥΦΛΩΣΟΥΝ ΟΤΑΝ ΑΝΟΙΓΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ.
ΕΙΝΑΙ Η ΔΡΟΣΕΡΗ ΣΤΑΓΟΝΑ ΠΟΥ ΧΥΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΩΜΟ ΣΟΥ
ΚΑΘΩΣ ΠΕΡΝΑΣ ΓΥΜΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΡΟΣΟΦΥΛΛΑ ΤΗΣ
ΑΝΘΙΣΜΕΝΗΣ ΓΙΑΣΕΜΙΑΣ ΣΟΥ.
ΑΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ..
ΒΡΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΡΟΥΦΑΕΙ ΤΟ ΧΩΜΑ..
ΦΩΝΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟΝ ΝΟΥ..
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΕΞΙΤΗΛΟ ΚΡΑΓΙΟΝ ΠΟΥ ΖΗΤΑΣ ΝΑ ΦΟΡΑΣ
ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΒΗΝΕΙ ΤΙΣ ΑΔΡΕΣ ΡΩΓΜΕΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ.
ΠΝΟΗ ΕΙΝΑΙ.

5 ΠΑΡΑ ΚΑΤΙ

ΣΧΕΔΟΝ 5 ΧΡΟΝΩΝ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΜΟΥ
ΞΕΣΤΟΜΙΣΕ ΑΘΩΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ
ΤΗΝ ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΑΡΝΟΥΜΑΙ
ΝΑ ΔΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ.
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΙΧΜΗΡΟ ΦΩΣ...
''ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο S. ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΑΓΑΠΑΕΙ''.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΜΟΥ... ΚΑΙ Σ'ΑΓΑΠΩ

ΕΤΣΙ ΞΥΠΝΩ,ΕΤΣΙ ΚΟΙΜΑΜΑΙ....

ΕΝΑΣ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ ΑΕΡΑΣ ΤΙΝΑΞΕ ΤΑ ΔΡΟΣΟΦΥΛΛΑ ΤΗΣ
ΣΚΟΤΕΙΝΗΣ ΑΥΓΗΣ ΜΟΥ.ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ,ΠΟΥ ΑΠΟ
ΜΑΚΡΥΑ ΛΙΚΝΙΖΟΝΤΑΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΣΑΝ ΞΕΣΤΡΑΤΗΜΕΝΑ
ΑΣΤΕΡΙΑ,ΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ
ΣΤΗΝ ΑΜΠΑΡΩΜΕΝΗ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ.ΚΟΥΚΚΙΔΕΣ ΣΗΜΑΔΙΑ
ΠΟΥ ΧΑΝΟΝΤΑΝ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ,ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΧΑΡΤΗ,
ΕΔΙΝΑΝ ΡΟΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΣΕ
ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥΣ,ΣΕ ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΟΑΣΕΙΣ..
ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ.
ΚΑΠΟΥ ΜΕ ΦΥΣΗΞΕ Ο ΑΕΡΑΣ...ΚΑΙ ΕΓΙΝΑΝ ΚΟΚΚΙΝΑ ΤΑ ΧΕΙΛΗ
ΜΟΥ ΠΟΥ ΨΑΧΝΑΝ ΣΤΟ ΧΑΡΤΗ ΓΙΑ ΦΙΛΙ.

ΕΛΑ ΛΙΓΟ...

ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ;
ΝΕΚΡΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΙΒΑΓΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ
ΩΧΡΟ ΤΙΠΟΤΑ..
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΩ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ;
ΠΩΣ ΝΑ ΚΕΝΤΗΣΩ ΜΕ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ;
Η ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ ΜΙΑΣ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗΣ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑΣ

V.

ΤΟΣΑ ΛΟΓΙΑ,ΤΟΣΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΙΒΑΓΜΕΝΕΣ
ΜΕΣ ΤΟ ΣΕΝΤΟΥΚΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ.
ΜΑΥΡΟ ΘΑΡΡΩ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΡΟΒΙΛΟ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ
ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΚΑΘΕ ΤΙ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ.ΝΑ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΕ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΨΥΧΕΣ.ΝΑ ΤΟ
ΕΓΚΛΩΒΙΣΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ
ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΝΑ ΧΑΝΕΣΑΙ ΣΤΟΝ ΚΥΚΕΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΩΤΩΝ
ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΩΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ.
ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ.ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ
ΤΗΝ ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΜΟΥ
ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ.ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ
ΛΙΓΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΩ ΤΩΡΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ...
ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΥΡΙΣΕΙΣ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ...
ΜΟΝΟ Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ''ΕΤΣΙ''
ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ''ΕΙΝΑΙ''.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.

ΑΠΟΣΠΕΡΙΤΗΣ

ΕΙΝΑΙ ΑΒΑΣΤΑΧΤΟ ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ ΚΑΙ
ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΤΟ ΣΟΥΡΟΥΠΟ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ.

ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ

ΚΑΙ ΕΓΩ.ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ
ΜΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ.ΚΡΥΒΩ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ
ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΩΣ ΤΟ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΤΡΕΨΑΜΕ
ΣΤΑ ''ΠΑΝΤΑ''.
ΚΑΙ ΨΑΧΝΩ ΤΗΝ ΠΝΟΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΛΕΨΕΣ ΕΝΑ ΠΡΩΙ
ΚΑΙ ΕΦΥΓΕΣ ΣΚΥΜΜΕΝΟΣ.ΜΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΣ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ
ΕΤΟΥΤΟ ΕΔΩ,ΤΗΣ ΠΙΚΡΑΣ ΚΑΜΩΜΕΝΟ.ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ
ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΣΟΥ ΚΑΘΕ ΠΟΥ ΞΑΠΛΩΝΕΙΣ ΚΑΘΩΣ ΒΛΕΠΕΙΣ
ΚΗΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΔΑΚΡΥΑ ΠΟΛΥΚΑΙΡΙΑΣΜΕΝΑ.ΘΑ'ΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ
ΠΟΥ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕΣ ΣΦΙΧΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΠΕΣ
ΠΩΣ ΘΑ ΜΕ ΑΓΑΠΑΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ...
ΜΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ,ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΜΙΣΑ
ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΕΣΚΥΒΕΣ ΝΑ ΦΙΛΗΣΕΙΣ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΜΟΥ ΤΩΡΑ
ΓΥΡΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ
ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙΣ.

Η ΘΛΙΨΗ ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΕ...

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΑΘΕΜΙΤΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ.
ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΣΚΑΒΩ ΒΑΘΙΑ ΣΤΟ ΚΕΝΟ
ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΞΟΡΚΙΣΩ ΤΗΝ
ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΜΕ
ΣΚΛΑΒΩΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΑ
ΚΕΛΙΑ,ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ
ΤΗΣ ΑΦΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΓΝΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
ΚΑΠΟΥ ΣΤΑΖΕΙ ΝΕΡΟ,ΔΑΚΡΥ ΘΑ 'ΝΑΙ
ΒΥΘΙΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ,ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ
ΘΕΟΥ ΑΝΥΜΠΟΡΟΥ ΠΟΥ ΚΟΠΙΑΣΕ ΝΑ
ΒΑΛΕΙ ΦΩΣ ΣΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΜΟΥ ΠΟΥ
ΤΟΣΟ ΑΣΑΛΕΥΤΑ ΚΑΙ ΑΘΟΡΥΒΑ ΦΘΟΝΟΥΝ
ΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΣΟΥ.
ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΛΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΜΙΣΟΥΝ ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΑΔΙΚΑ ΧΑΣΑΜΕ.

ΒΙΔΩΤΕΣ Η' ΒΑΥΟΝΕΤ

EINAΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΩΡΕΣ ΝΑ ΦΑΝΕΙΣ,ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΟΛΥΦΩΤΟ ΜΕ ΜΙΣΟΚΑΜΜΕΝΕΣ ΛΑΜΠΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΡΡΟΙΑ ΤΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ.ΓΑΛΑ,ΨΩΜΙ,ΛΑΜΠΕΣ...ΟΛΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΠΑΘΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.
ΑΎΛΗ ΜΑ ΜΕΣΤΗ ΣΕ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΦΙΛΙ ΣΟΥ.ΜΟΝΟ ΛΥΤΡΩΤΙΚΕΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΩ.ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ ΝΑ ΤΙΣ ΚΛΕΨΩ.ΓΛΥΚΕΣ ΣΑΝ ΜΕΛΙ,ΚΑΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ.

ΑΗΔ

ΜΕ ΑΣΦΥΓΜΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
ΜΟΙΑΖΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ.
ΑΚΑΝΟΝΙΣΤΗ ΜΟΡΦΗ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΥΜΜΑΤΑ
ΠΟΥ ΠΝΙΓΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ.
ΤΑΧΥΣ ΡΥΘΜΟΣ,ΒΑΡΙΑ ΑΝΑΣΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΠΝΟ
ΑΠΟ ΦΟΥΓΑΡΟ ΠΛΟΙΟΥ ΠΟΥ ΠΝΙΓΕΙ ΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ.
ΜΟΝΟ ΤΟ ΦΙΛΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ
ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΡΕΣΜΕΝΗ ΦΥΣΗ ΜΑΣ.
ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΙΣ.ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΣΠΡΟ ΠΑΛΙ ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ
ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ.
ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ;
ΜΥΡΙΖΕΙ ΓΙΑΣΕΜΙ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ...

ΕΡΩΣ

ΑΦΗΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ....
ΜΗ ΜΟΥ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΟ ΧΕΡΙ.ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΣΦΙΧΤΑ.
ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΩΣ ΙΔΡΩΝΕΙ Η ΠΑΛΑΜΗ;
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ;
ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΓΛΥΚΕΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΣΟΥ...
ΘΕΛΩ..

27/02/10 ώρα 09:16

ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΚΡΥΦΑ.
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΞΕΚΛΕΨΕΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
ΑΠΟ ΤΟΥΤΟ ΤΟΝ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ.
ΡΙΧΝΩ ΕΝΑ ΛΕΥΚΟ ΠΕΠΛΟ ΣΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΣΟΥ
ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΩ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ ΑΛΩΒΗΤΑ
ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ.
ΞΕΔΙΨΩ ΜΕ ΥΔΑΤΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΑΝΕ,ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ,
ΝΑ ΚΛΕΙΝΕΙΣ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ.
ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΣΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΙΕΙ.
ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΧΑΡΙΖΩ ΣΤΗΝ ΣΕΛΗΝΗ ΠΟΥ ΝΥΧΤΕΣ ΤΩΡΑ
ΤΥΛΙΓΕΙ ΜΕ ΦΩΣ ΤΗΝ ΑΠΥΘΜΕΝΗ ΨΥΧΗ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΟΙΗΤΗ ΤΩΝ ΓΑΛΑΖΙΩΝ ΟΡΙΖΟΝΤΩΝ ΣΟΥ.

ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ....ΣΕ ΦΥΛΩ.ΣΕ ΦΙΛΩ

24/2/2010 ώρα 11:50

ΡΟΔΟΦΥΛΛΑ ΑΦΗΣΑ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ,ΚΟΚΚΙΝΑ.
ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ ΛΙΩΝΟΥΝ.
ΞΕΒΑΦΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΑΔΡΕΣ ΧΑΡΑΚΙΕΣ ΠΟΥ
ΣΟΥ ΑΦΗΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΤΟΥ ΦΙΛΙΟΥ.
ΤΡΕΞΕ ΚΑΙ ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ
ΣΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΜΟΥ.ΤΡΕΞΕ... ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ
ΦΥΓΕ.ΘΑ ΕΧΩ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΣΤΑ ΡΑΝΤΙΣΩ ΜΕ ΛΙΓΟ
ΝΕΡΟ,ΑΝΘΟΝΕΡΟ.ΜΟΝΟ ΕΥΩΔΙΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΠΙΑ...
ΜΟΝΟ ΕΥΩΔΙΑ.
ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΦΥΓΕ...
ΘΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΩ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΚΑΘΡΕΦΤΗ,
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΤΑΖΕΙ ΚΟΚΚΙΝΟ.ΕΚΕΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΑΝΑΘΗΜΑ
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.ΕΝΩΣΙΣ.
ΘΑ ΤΑ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΤΡΕΞΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΚΑΙ ΣΑΝ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΕΝΙΟ
ΠΕΡΙΔΕΡΑΙΟ ΘΑ ΜΕ ΣΤΟΛΙΖΟΥΝ.ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΡΩΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ.

ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ ΕΣΚΑΣΕ ΜΙΑ ΑΚΤΙΔΑ ΧΑΡΑΣ.... :-)

ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΠΙΘΥΜΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ.
Η ΑΓΚΑΛΙΑ
ΤΟ ΦΙΛΙ
ΤΑ ΓΛΥΚΑ ΛΟΓΙΑ
Η ΣΙΩΠΗ ΜΕ ΠΛΗΘΩΡΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ
Η ΑΝΕΜΕΛΙΑ
Η ΧΑΡΑ
Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ
Ο ΕΡΩΤΑΣ
Η ΑΓΑΠΗ...
ΑΧ ΑΥΤΗ Η ΑΓΑΠΗ
Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ.ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΣ.
ΕΧΩ ΚΡΥΨΕΙ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΣΟΥ.ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ
ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΠΟ ΣΕΝΑ.ΤΟ ΜΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ.
ΕΝΙΩΘΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΣΟΥ.Η ΑΥΤΟ
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΜΑΓΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΜΟΥ ΑΓΟΡΑΣΕ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ.
ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΜΟΥ.
ΑΜΕΣΩΣ ΚΟΙΤΑΞΑ ΑΝ ΕΧΕΙ ΘΗΚΗ ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ.ΠΑΝΕ ΧΡΟΝΙΑ
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΧΩΡΙΖΟΜΑΙ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΟΥ.ΤΗΝ ΚΟΥΒΑΛΩ ΠΑΝΤΑ
ΜΑΖΙ ΜΟΥ.ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΟΥ ΣΕ ΕΧΩ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ.ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ
ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΖΩ ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΄΄ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ΄΄.
ΣΑΝ ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΧΩ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΟΤΑΝ ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΗΛΕΦΩΝΟ.
ΤΟΝ ΦΥΛΑΚΑ ΑΓΓΕΛΟ.ΠΑΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΩ ΝΑ ΧΤΥΠΑ.
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΠΡΟΣΜΕΝΩ.
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ.ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΠΟΣΟ ΘΕΛΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΝΑ ΤΑ ΑΓΓΙΞΩ.
ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ.
ΕΛΑ ΛΙΓΟ,ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟ....

ΑΣΤΗΡ

ΠΑΝΕ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΑ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
ΜΕ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΣΤΡΑ.ΣΟΥ ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ
ΚΑΙ ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΘΥΜΑΜΑΙ...
ΣΑΝ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΠΡΙΓΚΗΠΑ ΘΑ ΒΡΙΣΚΑΜΕ ΤΟΝ
ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ.ΤΗΝ ΓΗ ΜΑΣ.
ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΝΑ ΠΕΤΑΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ...
ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΥΡΤΑΡΙ ΘΑ ΚΛΕΙΔΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ
ΟΠΩΣ ΤΟΣΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΑΛΛΑ.
ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΦΑΕΙ Η ΣΚΟΝΗ.ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ
ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟΣ.ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ
Η ΣΚΟΝΗ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΩ ΠΩΣ ΠΕΤΑΩ
ΑΠΟ ΑΣΤΕΡΙ ΣΕ ΑΣΤΕΡΙ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΖΕΣΤΗ ΦΩΝΗ
ΣΟΥ ΝΑ ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ
ΠΩΣ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ...
Μ'ΑΚΟΥΣ;

ΦΡΙΚΗ

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟ ΧΕΡΙ..
ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΤΕ...ΟΧΙ.
ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΡΟΜΑΝΤΙΚΑ
ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΒΟΛΤΑ ΟΝΕΙΡΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ...
ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΣΩΣΕΙ.ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΣΚΑΝΔΑΛΗ ΛΟΥΛΟΥΔΙ
ΜΕΤΑΞΕΝΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΧΑΙΔΕΨΕΙ ΤΑ ΡΟΔΑΛΑ ΜΑΓΟΥΛΑ ΜΟΥ.
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΡΟΤΑΦΟ.ΜΟΝΟ ΕΥΩΔΙΑ ΘΑ ΔΙΑΠΕΡΝΑ
ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΓΓΙΖΕΙ.
ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ Ο ΝΟΥΣ ΜΟΥ.
ΘΕΛΩ ΑΛΛΗ ΙΘΑΚΗ.ΟΧΙ ΑΥΤΗ ΕΔΩ.
ΜΟΝΟ ΑΝΘΟΥΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΗΛΙΟ...
ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

*
ΖΕΣΤΗ ΣΚΙΑ ΕΓΙΝΕ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ
ΠΟΥ ΕΡΠΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙΣ.

ΣΕ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ.

ΚΡΥΦΑ ΤΥΛΙΓΕΙ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΣΟΥ
ΣΑΝ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ ΘΕΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΡΟΥΦΗΞΕΙ ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ
ΠΟΥ ΣΕ ΛΟΥΖΕΙ.

ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΤΗΝ ΩΡΑ
ΠΟΥ ΑΝΑΡΡΙΧΑΤΑΙ Η ΣΕΛΗΝΗ
ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕΣ ΝΑ
ΤΑΞΙΔΕΨΕΙΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ.

ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΒΟΥΒΑ,ΜΑ ΑΓΕΡΩΧΑ,
ΚΑΙ ΞΟΡΚΙΖΕΙ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΠΟΥ ''ΑΓΑΠΗΣΕΣ''.

ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΦΙΧΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΔΗΓΕΙ
ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΕΙ
ΠΟΣΟ ΓΑΛΗΝΙΑ ΚΑΙ ΦΩΤΕΙΝΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΘΑΡΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ.

ΣΕ ΑΓΓΙΖΕΙ ΑΠΑΛΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ,ΣΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ
ΑΠΟΚΟΙΜΙΕΤΑΙ ΑΓΝΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.



*
''27''


ΚΟΙΤΑΞΑ ΜΕΣ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΙ ΕΙΔΑ
ΡΥΤΙΔΕΣ ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ ΝΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΠΟΝΟ.

ΕΙΔΑ ΕΝΑ ΚΛΕΦΤΗ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΒΟΥΤΑΕΙ ΣΤΗΝ ΛΑΣΠΗ
ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ.

ΕΝΙΩΣΑ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΝΑ ΔΙΑΠΕΡΝΑΕΙ
ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΜΟΥ,
ΠΟΥ ΡΑΓΙΣΑΝ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΕΙΡΑΨΙΑ ΜΑΣ.

ΜΥΡΙΣΑ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΠΟΥ ΧΥΘΗΚΕ ΣΤΑ ΑΚΡΙΒΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ
ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΕΤΡΕΜΑΝ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ
ΤΗΣ ΦΥΓΗΣ ΣΟΥ.

ΣΚΟΡΠΙΣΑ ΚΡΑΥΓΕΣ ΣΤΟΥΣ ΠΑΓΩΜΕΝΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΜΟΥ.
ΠΟΝΕΜΕΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ.

ΕΒΑΨΑ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΡΑΓΙΟΝ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΚΑΙ ΦΙΛΗΣΑ
ΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΕΣ ΩΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΙΣ.
ΣΑΝ ΚΗΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΑΙΜΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΤΑ ΙΧΝΗ ΜΟΥ
ΝΑ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΑΛΛΑΖΕΙ ΧΡΩΜΑ...

ΕΣΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙΣ ΛΕΥΚΗ....


*

ΚΙΤΡΙΝΑ ΦΥΛΛΑ ΚΑΛΥΨΑΝ
ΤΑ ΥΓΡΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ.
ΕΠΕΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΑΜΕΝΟ ΔΕΝΤΡΟ
ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΩ ΓΙΑ ΣΑΡΚΑ ΜΟΥ.
ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΣΑΝ ΝΑ ΔΩ ΤΟΝ ΜΑΤΩΜΕΝΟ
ΗΛΙΟ ΣΟΥ.ΤΟΝ ΕΚΡΥΨΑΝ ΒΑΘΙΑ
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΥΧΡΩΜΕΣ ΤΟΥΛΙΠΕΣ
ΠΟΥ ΣΤΟΛΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ.
ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΣΑΝ ΝΑ ΑΓΓΙΞΩ ΤΗΝ ΠΛΗΓΗ ΣΤΑ
ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΣΒΗΣΤΗΚΕ ΤΟ ΧΡΩΜΑ
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ ΑΝΤΙΟ.
ΣΙΓΟΤΡΑΓΟΥΔΩ ΛΟΓΙΑ ΑΓΑΠΗΣ.ΜΑ ΠΟΥ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΒΡΩ
ΓΙΑ ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ;ΧΑΘΗΚΕ Ο ΗΧΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΥΜΜΑΤΑ
ΠΟΥ ΕΠΝΙΞΑΝ ΤΟ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ.
ΠΟΙΟΣ ΣΤΙΧΟΣ ΘΑ ΑΠΑΛΥΝΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ;
ΠΟΙΑ ΣΙΩΠΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΧΡΥΣΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ;
ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΒΕΣ ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ...
ΠΟΙΟΣ ΤΑΧΑ ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΙ;
ΕΣΥ;

ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΣΒΗΝΕΙ.ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΕΦΥΓΕ ΤΟ ΧΡΩΜΑ...




-ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΤΑ ΓΡΑΦΩ;ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΣΤΑ ΧΑΡΙΖΩ; ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
ΠΟΥ ΘΕΛΗΣΕΣ ΝΑ ΤΑ ''ΓΡΑΨΕΙΣ''ΜΕ ΤΟ ΜΙΣΟΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟ ΜΟΛΥΒΙ ΣΟΥ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΣΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ.ΞΕΡΕΙΣ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΜΠΛΕ ΗΛΕΚΤΡΙΚ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΡΙΓΕΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙ.ΩΡΑΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΑΛΛΑ ΠΑΛΙΑ...ΠΕΡΑΣΑΝ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ...

ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ

ΠΟΣΟ ΠΟΝΑΕΙ Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΝΑ 'ΞΕΡΕΣ...
ΟΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΔΩ ΚΙ ΟΜΩΣ ΠΕΡΝΟΥΝ ΑΔΙΑΦΟΡΑ
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΘΕΛΗΣΕΣ ΝΑ ΤΑ ΚΛΕΙΣΕΙΣ ΕΡΜΗΤΙΚΑ
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΜΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΣ.
ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΓΕΜΑΤΟΣ.ΓΙΑΤΙ;
ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ....

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ...

ΞΥΠΝΗΣΑ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΗ ΣΗΜΕΡΑ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΙΑ.ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ.
ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.ΜΑΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
ΕΝΑΣ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΣ.
ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ.
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ... ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ.
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΕΣΥ.ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ.

ΣΤΟΝ ΩΚΕΑΝΟ ΜΟΥ

ΚΑΘΩΣ ΞΥΠΝΗΣΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΜΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ.
ΗΤΑΝ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΣΤΟ ΒΥΘΟ ΤΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ ΠΟΥ ΠΑΦΛΑΖΕΙ ΚΑΤΩ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΣΕΝΤΟΝΙ ΜΟΥ.
ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΛΑΜΠΕΡΗ ΜΕ ΤΑ ΑΝΑΓΛΥΦΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ
ΕΒΓΑΖΕ ΗΧΟΥΣ ΣΑΝ ΑΠΟ ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟ.
ΑΓΑΠΗ ΘΑΡΡΩ ΤΗΝ ΛΕΓΑΝΕ...
ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΤΙΜΙΑ ΜΑ ΜΙΚΡΗ ΙΣΑ ΙΣΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ
ΣΚΑΡΦΑΛΩΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΕΨΕΙ ΜΕ ΤΟ ΡΑΒΔΙ ΤΗΣ
ΤΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ.
ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ ΖΩΗ.ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΞΑΝΑ.
ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ
ΠΩΣ ΘΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΤΕΙ ΠΟΛΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΤΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ.
Η ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΜΕ ΒΡΕΙ,ΜΟΥ ΕΙΠΕ,ΣΥΝΤΟΜΑ.ΕΧΕ ΥΠΟΜΟΝΗ.
ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΒΟΥΤΙΑ ΤΗΣ ΣΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΩΚΕΑΝΟ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ...

ΑΦΗ

ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΕΠΙΜΟΝΑ.
ΕΙΝΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΑΤΩΜΕΝΑ
ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ ΑΝΤΙΣΗΠΤΙΚΑ ΤΗΣ
ΝΟΘΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΟΥ.ΕΓΩ ΕΧΩ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ
ΕΞΗΓΗΣΗ.ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ
ΣΕ ΑΓΓΙΞΟΥΝ.ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΟΥΝ
ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΙΔΡΩΝΟΥΝ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ
ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΣΕ ΔΩ.ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΦΗΣ ΚΡΕΜΑΣΤΗΚΕ
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ.ΚΑΤΙ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΕΛΟΥΔΙΝΗ
ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΣΑ ΟΠΩΣ ΤΟΣΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑ
ΑΛΛΑ ΕΠΑΝΩ ΣΟΥ,ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΚΛΕΨΩ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΩ
ΟΤΙ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟ ΑΦΟΥ ΑΚΟΜΑ ΜΟΥ
ΑΚΟΝΙΖΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.
ΤΕΝΤΩΝΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΙΤΑΖΩ ΕΠΙΜΟΝΑ.ΚΑΘΩΣ
ΤΡΕΧΟΥΝ ΑΡΓΑ ΟΙ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΥΛΛΟΓΙΖΟΜΑΙ ΠΩΣ ΤΑΧΑ
ΕΧΩ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ.ΜΑΤΑΙΗ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ,
ΑΦΟΥ ΕΧΩ ΣΒΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΜΕ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ.

ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ ΝΑ EΚΦΡΑΖΩ ΤΟ Σ'ΑΓΑΠΩ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΧΩΡΙΣ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑΤΑ ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΜΟΝΑΧΑ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΕΡΝΕ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΑΓΚΑΛΙΑ,ΜΑΣ ΕΥΩΔΙΑΖΕ ΜΕ ΤΙΣ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ,ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ,ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ,ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΖΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΝΤΑ ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΖΕΙ ΜΟΝΑΧΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΠΟΥ ΖΩΓΡΑΦΙΖΑΜΕ ΜΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ,ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΛΕΞΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΤΙΣΟΥΝ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΟΝ ΓΛΥΚΟ ΜΑΣ ΥΠΝΟ.ΤΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑΤΑ ΤΑ ΕΙΔΑ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ.ΤΙΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΗΛΙΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΛΑΜΨΑΝ.ΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΨΑΝ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ...ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟ ΛΕΩ ΕΓΩ ΑΥΤΟ.
ΕΧΩ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ ΣΤΡΑΜΕΝΟ ΣΕ ΣΕΝΑ,ΝΑ ΣΕ ΦΩΤΙΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΦΟΝΤΟ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΔΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ Η ΠΙΟ ΒΑΘΕΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΠΟΥ ΖΗΤΑΜΕ.

ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ΣΚΕΨΗΣ

ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ
ΧΤΥΠΑΕΙ ΔΥΝΑΤΑ.ΜΕ ΑΝΑΣΤΑΤΩΝΕΙ.
ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΒΓΑΛΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ
ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ.
ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΡΥΘΜΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΟΠΩΣ ΤΟΣΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ.
ΑΡΑΓΕ ΤΗΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΛΛΕΤΑΙ;ΤΗΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΤΩΝΕΙ;
ΑΡΑΓΕ ΤΗΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΩΣ ΑΡΓΟΣΒΗΝΕΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙ ΝΑ ΤΗΝ
ΑΦΗΝΕΙΣ ΕΡΜΑΙΟ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ;
ΝΙΩΘΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΠΟΝΑΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΠΙΑ ΣΕΝΑ.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΗΣΟΥΝΑ ΕΔΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΤΩΡΑ.ΝΑ ΣΚΥΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΠΩΘΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΟΛΑ ΟΣΑ
ΚΡΥΒΕΙ ΤΟ ΘΛΙΜΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ,ΤΟ ΜΑΡΑΖΩΜΕΝΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ,
Η ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΗΓΑΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΝΑ
ΑΝΑΒΛΥΖΟΥΝ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΤΙΘΑΣΕΥΣΩ.ΕΙΝΑΙ
Η ΥΠΑΡΞΗ ΜΟΥ,ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ
ΠΟΥ ΜΠΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ,ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΙΔΕΣ,ΟΛΑ ΟΣΑ ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΩ...ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΣΕ ΣΕΝΑ...
ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΑΕΡΑΣ,Η ΓΗ,Η ΖΩΗ ...Η ΑΝΑΣΑ.
ΠΑΙΡΝΩ ΒΑΘΕΙΑ ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΧΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΛΕ ΜΟΥ...

ΠΟΙΟΣ ΞΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙ;

Ο νους βολεύεται, έχει υπομονή, του αρέσει να παίζει— μα η καρδιά αγριεύει, δεν καταδέχεται αυτή
να παίξει, πλαντάει και χιμάει να ξεσκίσει το δίχτυ της ανάγκης.

ΕΦΟΝΕΥΘΗ

ΔΙΑΤΡΗΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ.ΣΤΙΒΑΓΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΦΟΒΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΟΧΕΣ.
ΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙΡΟ ΖΩ ΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΜΠΟ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΝΙΓΕΙ ΑΡΓΑ,ΝΩΧΕΛΙΚΑ...
ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΑΝΑΣΑ ΜΟΥ.ΑΣΦΥΚΤΙΩ ΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ.ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΝΕΚΡΗ.ΜΟΝΟ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕΝΟΥΝ ΣΑΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΘΑΥΜΑ...
ΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙΡΟ ΣΤΡΕΦΩ ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ
ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΨΥΧΗΣ ΠΑΤΩ ΤΗΝ ΣΑΝΔΑΛΗ,ΑΦΟΒΑ,ΑΔΕΙΛΑ... ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΗΡΕΜΑ,ΟΠΩΣ ΠΡΟΤΑΣΣΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ,ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΣΑΝ ΓΑΡΓΑΡΑ ΝΕΡΑ ΝΑ ΕΚΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΣΥΡΟΥΝ ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ.ΤΡΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ,ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ...ΔΙΑΣΧΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΜΟΥ.ΑΚΟΥΜΠΟΥΝ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΟΥ,ΒΑΦΟΥΝ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΣΕΝΤΟΝΙ ΠΟΥ ΜΕ ΣΚΕΠΑΖΕΙ...
ΑΚΟΥΜΠΟΥΝ ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΙΑΚΑΩΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ.Ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ.
ΛΥΤΡΩΤΙΚΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΡΩΜΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΑΝΕΓΓΙΧΤΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΣΑΡΚΙΚΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ...
ΠΑΤΩ ΤΗΝ ΣΚΑΝΔΑΛΗ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΩ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΩΡΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΕ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟ ΧΩΜΑ.

ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ...

ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ Η ΖΩΗ...
ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ...
ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ.ΣΕ ΛΕΩ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΣΤΕΡΕΙ ΑΥΤΟ.
ΜΆΚΟΥΣ;ΚΑΝΕΙΣ.

ΣΚΕΨΕΙΣ....

ΔΟΝΕΙΤΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ...
ΠΟΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΞΕΣΠΑΕΙ ΤΗΝ
ΑΧΟΡΤΑΓΗ ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ,
ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ,ΣΤΟ ΔΑΝΕΙΚΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ;...
ΠΟΙΟΣ ΔΑΙΜΟΝΙΟΣ ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ ΣΕΡΝΕΙ ΤΑ ΣΩΘΗΚΑ ΜΟΥ
ΣΕ ΜΑΥΡΟΥΣ ΒΑΛΤΩΜΕΝΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ;
ΑΙΧΜΗΡΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΜΕ ΚΟΒΕΙ ΣΑΝ ΜΑΧΑΙΡΙ,
ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΑΓΑΠΗ.ΠΟΝΑΩ

I WANT YOU

ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ ΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΕΧΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ.
ΤΟΣΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ,ΤΟΣΗ ΕΝΤΑΣΗ...
ΤΟ ΡΙΓΟΣ,Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ,Ο ΕΝΤΟΝΟΣ ΧΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ...
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΥΓΑΝ ΠΟΤΕ.
ΠΟΤΕ.
ΠΟΝΟΣ.ΨΥΧΗΣ.

ΟΥΤΟΠΙΑ

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΑΓΓΙΞΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ
ΚΑΙ ΕΔΩΣΑ ΦΙΛΙ ΓΛΥΚΟ ΣΕ Ο,ΤΙ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΣΕ
ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΝΑΔΥΘΩ ΣΑΝ ΧΡΥΣΗ
ΓΟΡΓΟΝΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ
ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΩ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΝΑ ΜΗΝ
ΔΩ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΚΤΙΔΕΣ
ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΟΥΤΕ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΕΙΚΟΝΕΣ
ΜΑΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΕΣ.ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΜΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΑ.
ΘΕΛΩ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ
ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΠΙΑ ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ
ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΣΚΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ.
ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ

ΘΕΛΩ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΕΕ ΜΟΥ

ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ ΠΑΛΕΥΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ.
Η ΛΟΓΙΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΠΟΤΕ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΑ
ΝΑ ΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΕΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟΥΤΗ ΕΔΩ ΤΗΝ ΖΩΗ.
ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΤΗΚΕ ΟΥΤΕ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ΠΟΛΛΑ.ΟΛΑ
ΜΑ ΟΛΑ ΜΕ ΚΟΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΙΣΑ.ΤΙΠΟΤΑ ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΟ.ΜΙΛΩ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ ΜΟΥ,ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥ,ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΠΟΥ ΘΕΛΗΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ,ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ.
ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΟΥ ΒΙΩΝΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ
ΔΩΡΙΖΟΥΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥΣ.ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ
ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΥΚΟΛΗ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΜΙΛΩ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΤΗΣ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ.ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΩ ΝΑ ΕΧΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ.ΝΑ ΤΑ ΔΩΡΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΒΙΩΣΩ.ΝΑ ΤΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΗΣ ΦΙΛΙ,ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΦΙΛΙ,ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΗΣ ΕΡΩΤΙΚΟ ΒΛΕΜΜΑ,ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΗΣ ΕΡΩΤΙΚΑ ΣΚΙΡΤΗΜΑΤΑ ΜΕ ΛΟΓΙΑ,ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΗΣ Σ'ΑΓΑΠΑΩ...
ΝΑ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΑΝΕΓΓΙΧΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ.
ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΑ ΝΑ ΝΤΥΣΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΠΑΛΕΥΩ ΝΑ ΕΧΩ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗ...ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΙΩΞΑΝ Ο,ΤΙ
ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΕΙΧΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ.ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΑ ΣΥΓΧΩΡΩ ΘΕΕ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΑ ΣΥΓΧΩΡΩ.
ΘΕΛΩ ΒΟΗΘΕΙΑ ΘΕΕ ΜΟΥ...
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΝΑ ΑΓΓΙΖΕΙΣ ΑΛΛΟ ΣΩΜΑ;ΠΩΣ;
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΣ Σ'ΑΓΑΠΩ
ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ;
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΝΑ ΜΗΝ ΡΟΥΦΑΩ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΣΟΥ ΠΙΑ;
ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΤΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΧΤΥΠΑ,
ΝΑ ΜΥΡΙΖΩ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ;
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ;
ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΘΕΕ ΜΟΥ ΜΑ ΗΜΟΥΝ ΑΝΩΡΙΜΗ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ...
ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ...
ΤΟΣΟΣ ΠΟΝΟΣ.ΤΟΣΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΣΕΙ;
ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ

ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΡΩΤΙΚΟΝ

ΠΕΡΑΣΕ Η ΩΡΑ...
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΩ
ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΟΥ,ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ.
ΑΔΥΝΑΤΩ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΩ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΑ
ΚΗΛΙΔΩΜΕΝΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΑΙΜΑΞΗ ΤΩΝ ΖΩΤΙΚΩΝ
ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΜΟΥ.
ΑΔΥΝΑΤΩ ΝΑ ΣΒΗΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΤΙΣ ΑΧΑΛΙΝΩΤΕΣ
ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ,ΣΥΝΟΔΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΑΚΟΡΕΣΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ.
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΜΟΥ
ΠΟΥ ΑΣΦΥΚΤΙΑ.
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΓΛΥΚΑ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ,ΑΚΟΜΑ.
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΝΑ ΤΡΕΜΟΥΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟ ΗΔΟΝΙΚΟ
ΜΑΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟ.
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΛΥΘΗΚΑΝ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΣΑΠΟΥΝΙ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΜΑΓΙΚΗ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΕΔΩ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ ΝΑ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΕΡΩΤΑ.
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΕ ΜΥΡΙΖΩ ΚΑΙ ΣΕ ΓΕΥΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΖΩ
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΤΕΡΜΟΝΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ...
ΚΑΙ ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ...
ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ....

ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ...
ΟΛΗ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ
ΚΑΙ ΙΔΑΝΙΚΑ.
Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ-ΑΝΑΤΟΛΗ
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΙΔΑΝΙΚΑ.ΤΟ ΔΩΡΟ ΜΙΑΣ
ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ...
ΕΝΟΣ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΥ ΕΡΩΤΑ...
Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΝΩΣΗΣ.
Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ.Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ.Ο ΑΠΩΤΕΡΟΣ
ΣΚΟΠΟΣ.
Η ΟΥΣΙΑ ΜΑΣ.
Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ.
ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ.
ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ....ΧΩΡΙΣ ΕΙΡΜΟ

ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ.ΜΟΛΙΣ ΓΥΡΙΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΚΟΠΙΑΣΤΙΚΗ ΜΕΡΑ.ΠΟΝΟΣ,ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΜΑ ΜΑΘΗΜΑ.ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΝΥΣΤΑΖΩ ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ.ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΩ ΝΑ ΓΙΑ ΜΗΝ ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΥΣΤΑ;ΣΕ ΦΕΡΝΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ.ΠΑΝΤΑ ΗΣΟΥΝ Η ΠΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΕΠΑΓΡΥΠΝΙΣΗ.ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ,ΘΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΞΕΚΟΥΡΑΣΕΙΣ.ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΝΑ ΛΟΥΦΑΖΩ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ.ΘΥΜΑΣΑΙ;ΑΠΟΚΟΙΜΙΟΜΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΠΕΦΤΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΑΛΙΑ.Η ΣΑΛΙΑΡΟΥΛΑ...
ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΕΣΥ ΝΑ 'ΞΕΡΕΣ!Η ΖΩΗ ΜΟΥ,Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΜΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ.ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ,ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΣΤΟ ΟΥΡΑΝΟ ΜΕ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ.ΣΕ ΜΥΡΙΖΩ ΣΤΑ ΡΟΥΧΑ ΠΟΥ ΦΟΡΩ,ΣΤΟ ΔΕΡΜΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΩ.ΑΠΟΤΥΜΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ...ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΣ.ΤΟΤΕ ΜΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΕΣ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ,ΜΟΥ ΧΑΡΙΖΕΣ ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΦΙΛΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ.ΟΛΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ.ΕΡΧΟΜΑΙ ΕΚΕΙ ΣΥΧΝΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΩ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΕΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΕΙΣ ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΔΩ.ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΣΕ ΕΧΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.ΕΥΤΥΧΩΣ.ΓΕΜΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΡΑΦΩ,ΟΠΟΥ ΒΡΕΘΩ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΣΤΑΘΩ.ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ,ΒΑΘΕΙΕΣ...ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΦΩΛΙΑΣΟΥΝ.ΨΑΧΝΟΥΝ ,ΨΑΧΝΟΥΝ...ΘΕΛΟΥΝ ΕΣΕΝΑ..ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΝ ΠΙΑ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ.ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΝ ΠΙΑ ΣΕ ΓΡΑΜΜΕΣ.ΘΕΛΟΥΝ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΨΥΧΗΣ.ΘΕΛΟΥΝ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ.ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΕΙΧΕΣ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΠΟΤΕ...ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΘΑ ΣΕ ΚΛΕΨΩ.ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ.ΜΟΝΟ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ...ΑΛΛΑ ΕΦΥΓΕΣ.
ΠΟΥ ΜΕ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΠΝΙΓΟΜΑΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ;ΠΑΡΕ ΜΕ ΑΠΟ ΔΩ...
ΠΑΡΑΜΙΛΩ.
ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ ΨΥΧΗ.ΛΙΓΟ ΝΕΡΟ ΘΕΛΩ.ΝΑ ΠΙΩ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΕΞΩ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ.ΟΙ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΝΑ ΜΕ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ...ΠΑΡΑΠΛΑΝΩ...

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ...

ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.ΞΥΠΝΗΣΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΩ.
Ο ΥΠΝΟΣ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ΤΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ,
ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ.ΣΕ ΕΙΔΑ,ΣΕ ΑΓΓΙΞΑ,ΣΕ ΑΓΚΑΛΙΑΣΑ...
ΜΥΡΙΣΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ.Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ Η ΠΙΟ
ΕΥΩΔΙΑΣΤΗ ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...
ΣΕ ΦΙΛΗΣΑ,ΜΕ ΦΙΛΗΣΕΣ...ΤΑ ΧΕΙΛΗ,ΤΟ ΦΙΛΙ,
ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ...
ΕΣΤΩ Κ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΓΙΑ ΜΑΣ...

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΙΩΠΑΙΝΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ...

ΠΙΟ ΜΟΝΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ,ΑΔΥΝΑΜΗ,
ΝΩΧΕΛΙΚΗ,ΘΛΙΜΜΕΝΗ
ΑΝΑΜΟΧΛΕΥΩ ΤΙΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ.
ΦΤΙΑΧΝΩ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΙΣΔΥΩ ΓΙΑ
ΝΑ ΖΗΖΩ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.
ΓΙΝΕΣΑΙ Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩ Η
ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΣΟΥ,
ΓΙΝΕΣΑΙ Ο ΗΡΩΑΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ
ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ,
ΓΙΝΟΜΑΙ Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΠΟΥ ΣΕ ΜΑΓΕΥΕΙ
ΚΑΙ ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΕ ΜΕΡΗ ΟΜΟΡΦΑ...
ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ...

Η ΖΩΗ ΜΟΥ,ΜΟΝΟ ΟΝΕΙΡΑ..
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΛΗΘΙΝΑ

ΣΕ ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΕΜΑΘΑ.......

ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΑΓΓΙΖΩ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ,
ΝΑ ΔΙΝΩ ΦΙΛΙ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ,
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ
ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ...
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΩ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ,
ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΜΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΣΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ,
ΝΑ ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΩ ΣΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ΚΑΙ ΝΑ
ΓΙΝΟΜΑΙ ΕΝΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ.
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΟΥ ΚΑΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΚΥΛΙΕΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΓΗ ΣΟΥ.
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ Η ΚΟΥΒΕΡΤΑ ΠΟΥ ΣΕ
ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΗΣΥΧΟ ΥΠΝΟ ΣΟΥ,
Η ΓΛΥΚΙΑ ΦΩΝΗ ΠΟΥ ΣΕ ΝΑΝΟΥΡΙΖΕΙ
ΣΤΟ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΟ ΣΟΥ.
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ Ο,ΤΙ ΑΓΓΙΖΕΙΣ
ΝΑ ΣΕ ΜΥΡΙΖΩ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΥΩΔΙΑΣΤΑ
ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΕΤΟΥΤΗΣ ΕΔΩ ΤΗΣ ΓΗΣ...
ΜΟΣΧΟΒΟΛΑΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ...
ΓΙΑ ΣΕΝΑ.

ΠΟΣΟ ΣΕ Σ'ΑΓΑΠΑΩ ΝΑ'ΞΕΡΕΣ...AX AYTΟΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ!

Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ,
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ...
ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩ
ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΔΑΚΡΥΖΩ
ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ...
ΑΜΦΙΡΡΟΠΑ,ΑΝΤΙΘΕΤΑ,ΙΣΟΣΚΕΛΗ.
ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΝΟΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ
ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ.
ΓΙΝΟΝΤΑΙ Η ΚΟΡΔΕΛΑ ΠΟΥ ΣΤΟΛΙΖΕΙ
ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ,
ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΛΑΜΠΕΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ,
ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΑΠΟ ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ,
ΓΙΝΟΝΤΑΙ Η ΦΛΟΓΑ ΣΤΑ ΔΙΨΑΣΜΕΝΑ
ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ,ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΟΥ ΦΙΛΙ.
ΓΙΝΟΝΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΗ ΟΤΑΝ ΣΕ ΜΥΡΙΖΩ,
Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ,
ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΟΛΑΚΑΙΡΕΣ...
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΟΥ ΕΣΥ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΙΓΟΜΑΙ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΟΤΑΝ ΣΕ ΧΑΝΩ...
ΑΓΑΠΩ ΝΑ Σ'ΑΓΑΠΩ
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ...ΜΕ ΞΥΠΝΑ

ΡΟΥΦΑΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ

ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΔΟΥΝ
ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΑ.ΚΡΥΒΟΥΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑ.
ΑΝΤΑΝΑΚΛΟΥΝ ΤΗΝ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΜΑΥΡΟ
ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ
ΣΤΙΓΜΕΣ.
ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΠΑΡΑΜΙΛΟΥΝ.ΨΙΘΥΡΟΙ ΑΓΑΠΗΣ
ΚΑΙ ΕΡΩΤΑ...
ΕΙΜΑΙ ΑΔΥΜΑΜΗ ΠΙΑ ΓΙΑ ΦΩΝΕΣ.
ΣΕΡΝΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ.ΤΗ ΝΑΝΟΥΡΙΖΩ
ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ...ΜΑ ΟΥΤΕ Ο ΥΠΝΟΣ ΔΕΝ
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟΝ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΑΡΚΟΒΟΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ.
ΤΙ ΜΕΝΕΙ ΠΙΑ;Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΗΓΑΙΜΟΣ;

ΟΝΕΙΡΟ

ΕΙΔΩΛΟ ΣΕ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΜΟΙΑΖΕΙ Η ΣΑΡΚΑ ΜΟΥ.
ΣΚΙΖΕΤΑΙ,ΜΑΤΩΝΕΙ,ΤΡΥΠΑΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ...ΟΡΚΙΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ
ΜΑ ΤΗΝ ΕΠΝΙΞΑΝ ΣΤΟ ΔΑΚΡΥ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ.
ΕΓΙΝΑΝ ΤΟ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΚΟΙΝΙ ΤΟΥ ΑΚΡΟΒΑΤΗ ΠΟΥ ΚΟΠΗΚΕ
ΚΑΙ ΜΕ ΕΡΙΞΕ ΣΕ ΚΑΤΑΣΚΟΤΕΙΝΟ ΒΥΘΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΩ
ΝΑ ΠΑΡΩ ΑΝΑΣΑ.
ΔΟΞΑΣΑΝ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ,ΕΓΙΝΑΝ ΠΑΙΑΝΕΣ
ΓΙΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΕΓΙΝΑΝ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΟΛΑ
ΟΣΑ ΧΑΘΗΝΑΝ ΜΙΣΑ.

#

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΜΟΥ ΣΚΩΤΩΣΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.
ΑΚΟΜΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΝΥΧΤΑ...
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ....
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕΣ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ
ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΙΔΑΝΙΚΗ.

ΟΠΩΣ Η ΑΓΑΠΗ (ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΩ..)

ΣΕ ΨΑΧΝΩ ΒΟΥΒΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ,
ΤΙΣ ΜΑΓΕΜΕΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ
ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ.ΓΙΝΟΜΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ
ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΙΔΑΝΙΚΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΓΕΥΟΜΑΙ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ
ΑΘΟΡΥΒΑ ΟΠΩΣ Η ΑΓΑΠΗ.

ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ

ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΙΟΥΝΗ
ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΚΑΘΩΣ ΕΦΕΥΓΑ ΓΙΑ ΝΑ
ΠΑΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΜΟΥ''ΘΑ ΜΕ
ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ;''ΚΑΙ ΕΓΩ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ
ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑ
ΠΩΣ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΟΣΟ ΠΑΕΙ ΚΑΙ
ΠΙΟ ΠΑΝΩ''
ΤΩΡΑ,ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ
ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΑΛΛΟΥ.
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ...
ΠΕΡΙΜΕΝΩ ,ΠΕΡΙΜΕΝΩ.
ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ.
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΕΣ ΦΥΓΕΙ ΠΟΤΕ.

ΓΡΑΜΜΑ ΠΟΛΛΟΣΤΟ

ΣΧΕΔΟΝ 5 ΤΑ ΧΑΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΕΔΩ.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ Ο ΜΟΡΦΕΑΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΑΝΑΛΩΝΟΜΑΙ ΜΕ
ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΑ ΜΑΤΙΑ.
ΠΟΙΑ ΟΝΕΙΡΑ ΔΕΝ ΣΚΟΡΠΙΣΑΝ ΜΕ ΕΥΧΕΣ;
ΠΟΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΔΕΝ ΔΟΞΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ
ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΑ ΧΕΙΛΗ,
ΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΔΕΝ ΑΡΚΕΣΤΗΚΑΝ
ΣΕ ΑΟΡΑΤΕΣ ΦΥΓΕΣ,
ΠΟΙΕΣ ΤΕΡΨΕΙΣ ΑΡΓΟΕΣΒΗΣΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΝ
ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΑΝ...ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟ ΔΗΛΙ.
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΒΟΥΒΟ ΜΑ Η ΜΟΡΦΗ
ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ...
ΟΡΓΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΥΜΑ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΘΥΣΙΑ,
ΑΝΑΘΗΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΡΝΗΣΗΣ.
ΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΔΩΣΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΙΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ
ΤΟΥΤΗ ΠΟΥ ΘΟΡΩ;
ΑΓΑΠΗ ΕΣΥ.

:-)

ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ Σ'ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ...
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ...ΘΑ ΣΕ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ!

ΕΡΩΤΑΣ ..ΕΣΥ

ΣΕ ΕΦΕΡΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΙ
ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ
ΔΥΝΑΤΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΤΗΝ
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΠΗΡΑ ΑΓΚΑΛΙΑ,
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΦΙΛΗΣΕΣ,ΤΗΝ
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕΣ ΜΕΣ ΤΑ
ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΟΣΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ
ΠΕΙ ΤΟΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΕΣ ΛΕΞΕΙΣ,
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ,ΚΟΚΚΙΝΙΖΟΝΤΑΣ,
ΣΟΥ ΕΙΠΑ Σ'ΑΓΑΠΑΩ...
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ...
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΡΩΤΑΣ.
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ,
ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ,ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ,
ΝΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΩ,ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΝΟΜΑΙ,ΝΑ ΕΚΤΙΘΕΜΑΙ
ΣΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ,ΝΑ ΘΛΙΒΟΜΑΙ ΟΤΑΝ
ΣΕ ΧΑΝΩ,ΝΑ ΠΕΤΩ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΟΤΑΝ ΣΕ ΝΙΩΘΩ ΚΟΝΤΑ
ΜΟΥ,ΜΕΣΑ ΜΟΥ...ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ,ΝΑ ΜΑΓΕΥΟΜΑΙ....
ΝΑ ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ!
ΑΓΑΠΩ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ
ΑΓΑΠΩ ΝΑ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ,
ΑΓΑΠΩ ΝΑ ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ,
ΑΓΑΠΩ ΝΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ...
ΑΓΑΠΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ ΚΡΥΒΕΙ ΤΟ
ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.
ΟΛΑ ΕΣΥ,Η ΑΓΑΠΗ ,Ο ΕΡΩΤΑΣ,Η ΖΩΗ....

1/1/2010

ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΑΓΝΑ Σ'ΑΓΑΠΑΩ..
ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΗΜΕΡΑ...
ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ,ΓΙΟΡΤΙΝΗ,ΓΕΜΑΤΗ
ΑΓΑΠΗ,ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ
ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ...
ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΜΑΣ...