ΠΟΙΟΣ ΞΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙ;

Ο νους βολεύεται, έχει υπομονή, του αρέσει να παίζει— μα η καρδιά αγριεύει, δεν καταδέχεται αυτή
να παίξει, πλαντάει και χιμάει να ξεσκίσει το δίχτυ της ανάγκης.

ΕΦΟΝΕΥΘΗ

ΔΙΑΤΡΗΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ.ΣΤΙΒΑΓΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΦΟΒΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΟΧΕΣ.
ΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙΡΟ ΖΩ ΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΜΠΟ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΝΙΓΕΙ ΑΡΓΑ,ΝΩΧΕΛΙΚΑ...
ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΑΝΑΣΑ ΜΟΥ.ΑΣΦΥΚΤΙΩ ΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ.ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΝΕΚΡΗ.ΜΟΝΟ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕΝΟΥΝ ΣΑΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΘΑΥΜΑ...
ΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙΡΟ ΣΤΡΕΦΩ ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ
ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΨΥΧΗΣ ΠΑΤΩ ΤΗΝ ΣΑΝΔΑΛΗ,ΑΦΟΒΑ,ΑΔΕΙΛΑ... ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΗΡΕΜΑ,ΟΠΩΣ ΠΡΟΤΑΣΣΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ,ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΣΑΝ ΓΑΡΓΑΡΑ ΝΕΡΑ ΝΑ ΕΚΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΣΥΡΟΥΝ ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ.ΤΡΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ,ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ...ΔΙΑΣΧΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΜΟΥ.ΑΚΟΥΜΠΟΥΝ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΟΥ,ΒΑΦΟΥΝ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΣΕΝΤΟΝΙ ΠΟΥ ΜΕ ΣΚΕΠΑΖΕΙ...
ΑΚΟΥΜΠΟΥΝ ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΙΑΚΑΩΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ.Ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ.
ΛΥΤΡΩΤΙΚΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΡΩΜΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΑΝΕΓΓΙΧΤΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΣΑΡΚΙΚΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ...
ΠΑΤΩ ΤΗΝ ΣΚΑΝΔΑΛΗ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΩ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΩΡΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΕ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟ ΧΩΜΑ.

ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ...

ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ Η ΖΩΗ...
ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ...
ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ.ΣΕ ΛΕΩ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΣΤΕΡΕΙ ΑΥΤΟ.
ΜΆΚΟΥΣ;ΚΑΝΕΙΣ.

ΣΚΕΨΕΙΣ....

ΔΟΝΕΙΤΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ...
ΠΟΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΞΕΣΠΑΕΙ ΤΗΝ
ΑΧΟΡΤΑΓΗ ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ,
ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ,ΣΤΟ ΔΑΝΕΙΚΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ;...
ΠΟΙΟΣ ΔΑΙΜΟΝΙΟΣ ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ ΣΕΡΝΕΙ ΤΑ ΣΩΘΗΚΑ ΜΟΥ
ΣΕ ΜΑΥΡΟΥΣ ΒΑΛΤΩΜΕΝΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ;
ΑΙΧΜΗΡΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΜΕ ΚΟΒΕΙ ΣΑΝ ΜΑΧΑΙΡΙ,
ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΑΓΑΠΗ.ΠΟΝΑΩ

I WANT YOU

ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ ΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΕΧΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ.
ΤΟΣΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ,ΤΟΣΗ ΕΝΤΑΣΗ...
ΤΟ ΡΙΓΟΣ,Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ,Ο ΕΝΤΟΝΟΣ ΧΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ...
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΥΓΑΝ ΠΟΤΕ.
ΠΟΤΕ.
ΠΟΝΟΣ.ΨΥΧΗΣ.

ΟΥΤΟΠΙΑ

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΑΓΓΙΞΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ
ΚΑΙ ΕΔΩΣΑ ΦΙΛΙ ΓΛΥΚΟ ΣΕ Ο,ΤΙ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΣΕ
ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΝΑΔΥΘΩ ΣΑΝ ΧΡΥΣΗ
ΓΟΡΓΟΝΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ
ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΩ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΝΑ ΜΗΝ
ΔΩ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΚΤΙΔΕΣ
ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΟΥΤΕ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΕΙΚΟΝΕΣ
ΜΑΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΕΣ.ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΜΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΑ.
ΘΕΛΩ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ
ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΠΙΑ ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ
ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΣΚΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ.
ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ

ΘΕΛΩ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΕΕ ΜΟΥ

ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ ΠΑΛΕΥΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ.
Η ΛΟΓΙΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΠΟΤΕ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΑ
ΝΑ ΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΕΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟΥΤΗ ΕΔΩ ΤΗΝ ΖΩΗ.
ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΤΗΚΕ ΟΥΤΕ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ΠΟΛΛΑ.ΟΛΑ
ΜΑ ΟΛΑ ΜΕ ΚΟΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΙΣΑ.ΤΙΠΟΤΑ ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΟ.ΜΙΛΩ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ ΜΟΥ,ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥ,ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΠΟΥ ΘΕΛΗΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ,ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ.
ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΟΥ ΒΙΩΝΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ
ΔΩΡΙΖΟΥΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥΣ.ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ
ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΥΚΟΛΗ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΜΙΛΩ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΤΗΣ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ.ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΩ ΝΑ ΕΧΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ.ΝΑ ΤΑ ΔΩΡΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΒΙΩΣΩ.ΝΑ ΤΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΗΣ ΦΙΛΙ,ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΦΙΛΙ,ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΗΣ ΕΡΩΤΙΚΟ ΒΛΕΜΜΑ,ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΗΣ ΕΡΩΤΙΚΑ ΣΚΙΡΤΗΜΑΤΑ ΜΕ ΛΟΓΙΑ,ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΗΣ Σ'ΑΓΑΠΑΩ...
ΝΑ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΑΝΕΓΓΙΧΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ.
ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΑ ΝΑ ΝΤΥΣΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΠΑΛΕΥΩ ΝΑ ΕΧΩ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗ...ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΙΩΞΑΝ Ο,ΤΙ
ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΕΙΧΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ.ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΑ ΣΥΓΧΩΡΩ ΘΕΕ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΑ ΣΥΓΧΩΡΩ.
ΘΕΛΩ ΒΟΗΘΕΙΑ ΘΕΕ ΜΟΥ...
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΝΑ ΑΓΓΙΖΕΙΣ ΑΛΛΟ ΣΩΜΑ;ΠΩΣ;
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΣ Σ'ΑΓΑΠΩ
ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ;
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΝΑ ΜΗΝ ΡΟΥΦΑΩ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΣΟΥ ΠΙΑ;
ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΤΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΧΤΥΠΑ,
ΝΑ ΜΥΡΙΖΩ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ;
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ;
ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΘΕΕ ΜΟΥ ΜΑ ΗΜΟΥΝ ΑΝΩΡΙΜΗ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ...
ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ...
ΤΟΣΟΣ ΠΟΝΟΣ.ΤΟΣΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΣΕΙ;
ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ

ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΡΩΤΙΚΟΝ

ΠΕΡΑΣΕ Η ΩΡΑ...
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΩ
ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΟΥ,ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ.
ΑΔΥΝΑΤΩ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΩ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΑ
ΚΗΛΙΔΩΜΕΝΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΑΙΜΑΞΗ ΤΩΝ ΖΩΤΙΚΩΝ
ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΜΟΥ.
ΑΔΥΝΑΤΩ ΝΑ ΣΒΗΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΤΙΣ ΑΧΑΛΙΝΩΤΕΣ
ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ,ΣΥΝΟΔΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΑΚΟΡΕΣΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ.
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΜΟΥ
ΠΟΥ ΑΣΦΥΚΤΙΑ.
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΓΛΥΚΑ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ,ΑΚΟΜΑ.
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΝΑ ΤΡΕΜΟΥΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟ ΗΔΟΝΙΚΟ
ΜΑΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟ.
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΠΛΥΘΗΚΑΝ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΣΑΠΟΥΝΙ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΜΑΓΙΚΗ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΕΔΩ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ ΝΑ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΕΡΩΤΑ.
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΕ ΜΥΡΙΖΩ ΚΑΙ ΣΕ ΓΕΥΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΖΩ
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΤΕΡΜΟΝΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ...
ΚΑΙ ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ...
ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ....

ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ...
ΟΛΗ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ
ΚΑΙ ΙΔΑΝΙΚΑ.
Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ-ΑΝΑΤΟΛΗ
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΙΔΑΝΙΚΑ.ΤΟ ΔΩΡΟ ΜΙΑΣ
ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ...
ΕΝΟΣ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΥ ΕΡΩΤΑ...
Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΝΩΣΗΣ.
Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ.Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ.Ο ΑΠΩΤΕΡΟΣ
ΣΚΟΠΟΣ.
Η ΟΥΣΙΑ ΜΑΣ.
Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ.
ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ.
ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ....ΧΩΡΙΣ ΕΙΡΜΟ

ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ.ΜΟΛΙΣ ΓΥΡΙΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΚΟΠΙΑΣΤΙΚΗ ΜΕΡΑ.ΠΟΝΟΣ,ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΜΑ ΜΑΘΗΜΑ.ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΝΥΣΤΑΖΩ ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ.ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΩ ΝΑ ΓΙΑ ΜΗΝ ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΥΣΤΑ;ΣΕ ΦΕΡΝΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ.ΠΑΝΤΑ ΗΣΟΥΝ Η ΠΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΕΠΑΓΡΥΠΝΙΣΗ.ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ,ΘΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΞΕΚΟΥΡΑΣΕΙΣ.ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΝΑ ΛΟΥΦΑΖΩ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ.ΘΥΜΑΣΑΙ;ΑΠΟΚΟΙΜΙΟΜΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΠΕΦΤΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΑΛΙΑ.Η ΣΑΛΙΑΡΟΥΛΑ...
ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΕΣΥ ΝΑ 'ΞΕΡΕΣ!Η ΖΩΗ ΜΟΥ,Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΜΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ.ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ,ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΣΤΟ ΟΥΡΑΝΟ ΜΕ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ.ΣΕ ΜΥΡΙΖΩ ΣΤΑ ΡΟΥΧΑ ΠΟΥ ΦΟΡΩ,ΣΤΟ ΔΕΡΜΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΩ.ΑΠΟΤΥΜΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ...ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΣ.ΤΟΤΕ ΜΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΕΣ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ,ΜΟΥ ΧΑΡΙΖΕΣ ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΦΙΛΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ.ΟΛΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ.ΕΡΧΟΜΑΙ ΕΚΕΙ ΣΥΧΝΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΩ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΕΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΕΙΣ ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΔΩ.ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΣΕ ΕΧΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.ΕΥΤΥΧΩΣ.ΓΕΜΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΡΑΦΩ,ΟΠΟΥ ΒΡΕΘΩ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΣΤΑΘΩ.ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ,ΒΑΘΕΙΕΣ...ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΦΩΛΙΑΣΟΥΝ.ΨΑΧΝΟΥΝ ,ΨΑΧΝΟΥΝ...ΘΕΛΟΥΝ ΕΣΕΝΑ..ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΝ ΠΙΑ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ.ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΝ ΠΙΑ ΣΕ ΓΡΑΜΜΕΣ.ΘΕΛΟΥΝ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΨΥΧΗΣ.ΘΕΛΟΥΝ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ.ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΕΙΧΕΣ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΠΟΤΕ...ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΘΑ ΣΕ ΚΛΕΨΩ.ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ.ΜΟΝΟ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ...ΑΛΛΑ ΕΦΥΓΕΣ.
ΠΟΥ ΜΕ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΠΝΙΓΟΜΑΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ;ΠΑΡΕ ΜΕ ΑΠΟ ΔΩ...
ΠΑΡΑΜΙΛΩ.
ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ ΨΥΧΗ.ΛΙΓΟ ΝΕΡΟ ΘΕΛΩ.ΝΑ ΠΙΩ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΕΞΩ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ.ΟΙ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΝΑ ΜΕ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ...ΠΑΡΑΠΛΑΝΩ...

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ...

ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.ΞΥΠΝΗΣΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΩ.
Ο ΥΠΝΟΣ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ΤΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ,
ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ.ΣΕ ΕΙΔΑ,ΣΕ ΑΓΓΙΞΑ,ΣΕ ΑΓΚΑΛΙΑΣΑ...
ΜΥΡΙΣΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ.Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ Η ΠΙΟ
ΕΥΩΔΙΑΣΤΗ ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...
ΣΕ ΦΙΛΗΣΑ,ΜΕ ΦΙΛΗΣΕΣ...ΤΑ ΧΕΙΛΗ,ΤΟ ΦΙΛΙ,
ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ...
ΕΣΤΩ Κ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΓΙΑ ΜΑΣ...

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΙΩΠΑΙΝΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ...

ΠΙΟ ΜΟΝΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ,ΑΔΥΝΑΜΗ,
ΝΩΧΕΛΙΚΗ,ΘΛΙΜΜΕΝΗ
ΑΝΑΜΟΧΛΕΥΩ ΤΙΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ.
ΦΤΙΑΧΝΩ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΙΣΔΥΩ ΓΙΑ
ΝΑ ΖΗΖΩ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.
ΓΙΝΕΣΑΙ Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩ Η
ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΣΟΥ,
ΓΙΝΕΣΑΙ Ο ΗΡΩΑΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ
ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ,
ΓΙΝΟΜΑΙ Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΠΟΥ ΣΕ ΜΑΓΕΥΕΙ
ΚΑΙ ΣΕ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΕ ΜΕΡΗ ΟΜΟΡΦΑ...
ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ...

Η ΖΩΗ ΜΟΥ,ΜΟΝΟ ΟΝΕΙΡΑ..
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΛΗΘΙΝΑ

ΣΕ ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΕΜΑΘΑ.......

ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΑΓΓΙΖΩ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ,
ΝΑ ΔΙΝΩ ΦΙΛΙ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ,
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ
ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ...
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΩ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ,
ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΜΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΣΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ,
ΝΑ ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΩ ΣΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ΚΑΙ ΝΑ
ΓΙΝΟΜΑΙ ΕΝΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ.
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΟΥ ΚΑΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΚΥΛΙΕΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΓΗ ΣΟΥ.
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ Η ΚΟΥΒΕΡΤΑ ΠΟΥ ΣΕ
ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΗΣΥΧΟ ΥΠΝΟ ΣΟΥ,
Η ΓΛΥΚΙΑ ΦΩΝΗ ΠΟΥ ΣΕ ΝΑΝΟΥΡΙΖΕΙ
ΣΤΟ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΟ ΣΟΥ.
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ Ο,ΤΙ ΑΓΓΙΖΕΙΣ
ΝΑ ΣΕ ΜΥΡΙΖΩ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΥΩΔΙΑΣΤΑ
ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΕΤΟΥΤΗΣ ΕΔΩ ΤΗΣ ΓΗΣ...
ΜΟΣΧΟΒΟΛΑΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ...
ΓΙΑ ΣΕΝΑ.

ΠΟΣΟ ΣΕ Σ'ΑΓΑΠΑΩ ΝΑ'ΞΕΡΕΣ...AX AYTΟΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ!

Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ,
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ...
ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩ
ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΔΑΚΡΥΖΩ
ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ...
ΑΜΦΙΡΡΟΠΑ,ΑΝΤΙΘΕΤΑ,ΙΣΟΣΚΕΛΗ.
ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΝΟΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ
ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ.
ΓΙΝΟΝΤΑΙ Η ΚΟΡΔΕΛΑ ΠΟΥ ΣΤΟΛΙΖΕΙ
ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ,
ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΛΑΜΠΕΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ,
ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΑΠΟ ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ,
ΓΙΝΟΝΤΑΙ Η ΦΛΟΓΑ ΣΤΑ ΔΙΨΑΣΜΕΝΑ
ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ,ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΟΥ ΦΙΛΙ.
ΓΙΝΟΝΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΗ ΟΤΑΝ ΣΕ ΜΥΡΙΖΩ,
Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ,
ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΟΛΑΚΑΙΡΕΣ...
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΟΥ ΕΣΥ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΙΓΟΜΑΙ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΟΤΑΝ ΣΕ ΧΑΝΩ...
ΑΓΑΠΩ ΝΑ Σ'ΑΓΑΠΩ
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ...ΜΕ ΞΥΠΝΑ

ΡΟΥΦΑΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ

ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΔΟΥΝ
ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΑ.ΚΡΥΒΟΥΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑ.
ΑΝΤΑΝΑΚΛΟΥΝ ΤΗΝ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΜΑΥΡΟ
ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ
ΣΤΙΓΜΕΣ.
ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΠΑΡΑΜΙΛΟΥΝ.ΨΙΘΥΡΟΙ ΑΓΑΠΗΣ
ΚΑΙ ΕΡΩΤΑ...
ΕΙΜΑΙ ΑΔΥΜΑΜΗ ΠΙΑ ΓΙΑ ΦΩΝΕΣ.
ΣΕΡΝΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ.ΤΗ ΝΑΝΟΥΡΙΖΩ
ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ...ΜΑ ΟΥΤΕ Ο ΥΠΝΟΣ ΔΕΝ
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟΝ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΑΡΚΟΒΟΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ.
ΤΙ ΜΕΝΕΙ ΠΙΑ;Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΗΓΑΙΜΟΣ;

ΟΝΕΙΡΟ

ΕΙΔΩΛΟ ΣΕ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΜΟΙΑΖΕΙ Η ΣΑΡΚΑ ΜΟΥ.
ΣΚΙΖΕΤΑΙ,ΜΑΤΩΝΕΙ,ΤΡΥΠΑΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ...ΟΡΚΙΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ
ΜΑ ΤΗΝ ΕΠΝΙΞΑΝ ΣΤΟ ΔΑΚΡΥ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ.
ΕΓΙΝΑΝ ΤΟ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΚΟΙΝΙ ΤΟΥ ΑΚΡΟΒΑΤΗ ΠΟΥ ΚΟΠΗΚΕ
ΚΑΙ ΜΕ ΕΡΙΞΕ ΣΕ ΚΑΤΑΣΚΟΤΕΙΝΟ ΒΥΘΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΩ
ΝΑ ΠΑΡΩ ΑΝΑΣΑ.
ΔΟΞΑΣΑΝ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ,ΕΓΙΝΑΝ ΠΑΙΑΝΕΣ
ΓΙΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΕΓΙΝΑΝ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΟΛΑ
ΟΣΑ ΧΑΘΗΝΑΝ ΜΙΣΑ.

#

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΜΟΥ ΣΚΩΤΩΣΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.
ΑΚΟΜΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΝΥΧΤΑ...
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ....
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕΣ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ
ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΙΔΑΝΙΚΗ.

ΟΠΩΣ Η ΑΓΑΠΗ (ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΩ..)

ΣΕ ΨΑΧΝΩ ΒΟΥΒΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ,
ΤΙΣ ΜΑΓΕΜΕΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ
ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ.ΓΙΝΟΜΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ
ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΙΔΑΝΙΚΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΓΕΥΟΜΑΙ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ
ΑΘΟΡΥΒΑ ΟΠΩΣ Η ΑΓΑΠΗ.

ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ

ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΙΟΥΝΗ
ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΚΑΘΩΣ ΕΦΕΥΓΑ ΓΙΑ ΝΑ
ΠΑΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΜΟΥ''ΘΑ ΜΕ
ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ;''ΚΑΙ ΕΓΩ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ
ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑ
ΠΩΣ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΟΣΟ ΠΑΕΙ ΚΑΙ
ΠΙΟ ΠΑΝΩ''
ΤΩΡΑ,ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ
ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΑΛΛΟΥ.
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ...
ΠΕΡΙΜΕΝΩ ,ΠΕΡΙΜΕΝΩ.
ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ.
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΕΣ ΦΥΓΕΙ ΠΟΤΕ.

ΓΡΑΜΜΑ ΠΟΛΛΟΣΤΟ

ΣΧΕΔΟΝ 5 ΤΑ ΧΑΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΕΔΩ.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ Ο ΜΟΡΦΕΑΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΑΝΑΛΩΝΟΜΑΙ ΜΕ
ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΑ ΜΑΤΙΑ.
ΠΟΙΑ ΟΝΕΙΡΑ ΔΕΝ ΣΚΟΡΠΙΣΑΝ ΜΕ ΕΥΧΕΣ;
ΠΟΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΔΕΝ ΔΟΞΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ
ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΑ ΧΕΙΛΗ,
ΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΔΕΝ ΑΡΚΕΣΤΗΚΑΝ
ΣΕ ΑΟΡΑΤΕΣ ΦΥΓΕΣ,
ΠΟΙΕΣ ΤΕΡΨΕΙΣ ΑΡΓΟΕΣΒΗΣΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΝ
ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΑΝ...ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟ ΔΗΛΙ.
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΒΟΥΒΟ ΜΑ Η ΜΟΡΦΗ
ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ...
ΟΡΓΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΥΜΑ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΘΥΣΙΑ,
ΑΝΑΘΗΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΡΝΗΣΗΣ.
ΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΔΩΣΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΙΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ
ΤΟΥΤΗ ΠΟΥ ΘΟΡΩ;
ΑΓΑΠΗ ΕΣΥ.

:-)

ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ Σ'ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ...
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ...ΘΑ ΣΕ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ!

ΕΡΩΤΑΣ ..ΕΣΥ

ΣΕ ΕΦΕΡΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΙ
ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ
ΔΥΝΑΤΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΤΗΝ
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΠΗΡΑ ΑΓΚΑΛΙΑ,
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΦΙΛΗΣΕΣ,ΤΗΝ
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕΣ ΜΕΣ ΤΑ
ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΟΣΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ
ΠΕΙ ΤΟΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΕΣ ΛΕΞΕΙΣ,
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ,ΚΟΚΚΙΝΙΖΟΝΤΑΣ,
ΣΟΥ ΕΙΠΑ Σ'ΑΓΑΠΑΩ...
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ...
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΡΩΤΑΣ.
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ,
ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ,ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ,
ΝΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΩ,ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΝΟΜΑΙ,ΝΑ ΕΚΤΙΘΕΜΑΙ
ΣΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ,ΝΑ ΘΛΙΒΟΜΑΙ ΟΤΑΝ
ΣΕ ΧΑΝΩ,ΝΑ ΠΕΤΩ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΟΤΑΝ ΣΕ ΝΙΩΘΩ ΚΟΝΤΑ
ΜΟΥ,ΜΕΣΑ ΜΟΥ...ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ,ΝΑ ΜΑΓΕΥΟΜΑΙ....
ΝΑ ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ!
ΑΓΑΠΩ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ
ΑΓΑΠΩ ΝΑ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ,
ΑΓΑΠΩ ΝΑ ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ,
ΑΓΑΠΩ ΝΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ...
ΑΓΑΠΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ ΚΡΥΒΕΙ ΤΟ
ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.
ΟΛΑ ΕΣΥ,Η ΑΓΑΠΗ ,Ο ΕΡΩΤΑΣ,Η ΖΩΗ....

1/1/2010

ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΑΓΝΑ Σ'ΑΓΑΠΑΩ..
ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΗΜΕΡΑ...
ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ,ΓΙΟΡΤΙΝΗ,ΓΕΜΑΤΗ
ΑΓΑΠΗ,ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ
ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ...
ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΜΑΣ...