13 ΠΑΡΑ ΚΑΤΙ ΨΙΛΑ....

ΜΕΙΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ..
Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΠΑΓΙΔΕΥΤΗΚΕ ΓΛΥΚΑ ΣΕ ΑΥΤΟ...
ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΜΑΚΡΥΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑ...ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΠΝΟΗ
ΣΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΝΑ ΝΟΤΙΖΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
ΜΟΥ.ΕΚΕΙ ΠΑΕΙ Η ΨΥΧΗ...ΓΕΜΑΤΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ..
ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΣΑΝ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ ΜΑΣ ΦΩΤΙΣΕ...

ΝΟΣΤΟΣ

KATI AΠΟ ΤΗΝ ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΠΟΥ ΦΥΣΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ.
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ.
ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΡΟΥΦΟΥΣΕ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ.
ΣΑΝ ΧΡΥΣΑΝΘΕΜΟ ΜΕ ΚΕΝΤΟΥΣΕΣ ΕΥΟΣΜΕ.
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ.

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΩΡΕΣ.......

.....ΠΗΡΑ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ,ΤΟ ΠΕΡΑΣΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΙΜΟ
ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΠΝΙΓΩ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΣΑ ΑΠΟΚΤΗΘΗΚΕ ΜΕΣΑ
ΣΕ ΘΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ...
ΦΟΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΣΤΑΥΡΟ...ΤΟΝ ΕΠΝΙΞΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ.
ΤΗΝ ΑΓΙΟΣΥΝΗ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΑ.Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.
ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΡΝΗΘΗΚΕ Ο ΘΕΟΣ;ΔΕΝ ΞΕΡΩ.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΧΡΩΜΑ...ΕΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΧΡΩΜΑ.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΤΟ ΛΕΩ.ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ.........ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ.
ΟΜΟΡΦΟ ΗΤΑΝ.ΦΩΤΕΙΝΟ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ.ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΜΙΣΟΓΙΟΜΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙ ΤΙΣ ΛΑΜΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ.