ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΟΥ
ΑΡΑΔΙΑΣΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ
ΚΑΠΟΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ,
ΕΓΙΝΕ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΗ
ΦΩΝΗ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΠΟΥ ΑΓΝΟΩ
ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ.ΣΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ
ΠΟΥ ΑΠΟΠΟΙΟΥΜΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ
ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
ΖΩΝΤΑΝΗ ΝΕΚΡΗ,ΝΙΩΘΩ ΑΔΥΝΑΜΗ
ΝΑ ΔΕΧΘΩ ΠΩΣ ΣΕ ΕΧΑΣΑ.
ΕΙΣΑΙ ΑΛΛΟΥ ΜΑ ΕΓΩ ΣΕ
ΕΧΩ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΑΛΛΟΥ.
ΘΑ ΧΑΘΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου