ΜΙΚΡΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

...ΓΙΑΤΙ ΕΜΑΘΕΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΝΑ ΥΦΑΙΝΕΙΣ
ΠΑΝΩ ΣΕ ΦΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΕΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ.
ΝΑ ΞΕΜΑΚΡΑΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ,
ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΣΕ ΑΟΡΑΤΕΣ ΕΥΧΕΣ.
ΖΕΣΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΑΖΕΙ ΤΟ ΦΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
ΓΙΑ ΝΑ ΘΑΜΠΩΝΕΙ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΜΕΓΑΓΧΟΛΙΕΣ
ΠΟΥ ΚΑΡΤΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΖΩΝΤΑΝΕΨΟΥΝ.
ΜΙΚΡΟ ΑΔΡΑΧΤΙ ΕΓΙΝΕ Η ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ,ΚΡΥΦΟ
ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ,ΠΟΥ ΠΛΕΚΕΙ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΟΥΛΕΣ ΣΟΥ
ΣΑΝ ΞΩΤΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ.

*
ΛΕΩ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΑΛΗΤΗΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΑΤΑΞΙΔΕΥΤΟΥΣ,ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΣ
ΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΗΜΕΝΟΥΣ.ΑΛΛΟΤΕ ΚΕΡΑΣΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΖΩΕΣ
ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΜΕ ΦΥΛΛΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ...ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ
ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΣ ''ΤΑ ΠΑΝΤΑ''.