ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ΣΚΕΨΗΣ

ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ
ΧΤΥΠΑΕΙ ΔΥΝΑΤΑ.ΜΕ ΑΝΑΣΤΑΤΩΝΕΙ.
ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΒΓΑΛΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ
ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ.
ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΡΥΘΜΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΟΠΩΣ ΤΟΣΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ.
ΑΡΑΓΕ ΤΗΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΛΛΕΤΑΙ;ΤΗΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΤΩΝΕΙ;
ΑΡΑΓΕ ΤΗΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΩΣ ΑΡΓΟΣΒΗΝΕΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙ ΝΑ ΤΗΝ
ΑΦΗΝΕΙΣ ΕΡΜΑΙΟ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ;
ΝΙΩΘΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΠΟΝΑΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΠΙΑ ΣΕΝΑ.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΗΣΟΥΝΑ ΕΔΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΤΩΡΑ.ΝΑ ΣΚΥΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΠΩΘΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΟΛΑ ΟΣΑ
ΚΡΥΒΕΙ ΤΟ ΘΛΙΜΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ,ΤΟ ΜΑΡΑΖΩΜΕΝΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ,
Η ΜΑΤΩΜΕΝΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΗΓΑΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΝΑ
ΑΝΑΒΛΥΖΟΥΝ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΤΙΘΑΣΕΥΣΩ.ΕΙΝΑΙ
Η ΥΠΑΡΞΗ ΜΟΥ,ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ
ΠΟΥ ΜΠΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ,ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΙΔΕΣ,ΟΛΑ ΟΣΑ ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΩ...ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΓΑΠΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΣΕ ΣΕΝΑ...
ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΑΕΡΑΣ,Η ΓΗ,Η ΖΩΗ ...Η ΑΝΑΣΑ.
ΠΑΙΡΝΩ ΒΑΘΕΙΑ ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΧΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΛΕ ΜΟΥ...