ΡΟΔΟΦΥΛΛΑ ΑΦΗΣΑ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ,ΚΟΚΚΙΝΑ.
ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ ΛΙΩΝΟΥΝ.
ΞΕΒΑΦΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΑΔΡΕΣ ΧΑΡΑΚΙΕΣ ΠΟΥ
ΣΟΥ ΑΦΗΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΤΟΥ ΦΙΛΙΟΥ.
ΤΡΕΞΕ ΚΑΙ ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ
ΣΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΜΟΥ.ΤΡΕΞΕ... ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ
ΦΥΓΕ.ΘΑ ΕΧΩ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΣΤΑ ΡΑΝΤΙΣΩ ΜΕ ΛΙΓΟ
ΝΕΡΟ,ΑΝΘΟΝΕΡΟ.ΜΟΝΟ ΕΥΩΔΙΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΠΙΑ...
ΜΟΝΟ ΕΥΩΔΙΑ.
ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΦΥΓΕ...
ΘΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΩ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΚΑΘΡΕΦΤΗ,
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΤΑΖΕΙ ΚΟΚΚΙΝΟ.ΕΚΕΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΑΝΑΘΗΜΑ
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.ΕΝΩΣΙΣ.
ΘΑ ΤΑ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΤΡΕΞΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΚΑΙ ΣΑΝ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΕΝΙΟ
ΠΕΡΙΔΕΡΑΙΟ ΘΑ ΜΕ ΣΤΟΛΙΖΟΥΝ.ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΡΩΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου