ΣΕ ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΕΜΑΘΑ.......

ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΑΓΓΙΖΩ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ,
ΝΑ ΔΙΝΩ ΦΙΛΙ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ,
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ
ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ...
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΩ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ,
ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΜΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΣΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ,
ΝΑ ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΩ ΣΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ΚΑΙ ΝΑ
ΓΙΝΟΜΑΙ ΕΝΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ.
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΟΥ ΚΑΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΚΥΛΙΕΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΓΗ ΣΟΥ.
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ Η ΚΟΥΒΕΡΤΑ ΠΟΥ ΣΕ
ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΗΣΥΧΟ ΥΠΝΟ ΣΟΥ,
Η ΓΛΥΚΙΑ ΦΩΝΗ ΠΟΥ ΣΕ ΝΑΝΟΥΡΙΖΕΙ
ΣΤΟ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΟ ΣΟΥ.
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ Ο,ΤΙ ΑΓΓΙΖΕΙΣ
ΝΑ ΣΕ ΜΥΡΙΖΩ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΥΩΔΙΑΣΤΑ
ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΕΤΟΥΤΗΣ ΕΔΩ ΤΗΣ ΓΗΣ...
ΜΟΣΧΟΒΟΛΑΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ...
ΓΙΑ ΣΕΝΑ.